امام علی (ع) |
در مجله الاسلام دهلی فوریه 1937 و مسلم کرانیکل لندن 30 دسامبر 1926 م کتاب Wonderful Stories of Islam چاپ لندن ص 249 امده است :در جنگ جهانی اول (۱۹۱۶م) هنگامی که عده ای از سربازان انگلیسی در چند کیلومتری بیت المقدس مشغول سنگرگیری و حمله بودند٬ در دهکده کوچکی به نام «اونتره» یک لوح نقره ای پیدا کردند که حاشیه اش به جواهرات گرانبها مرصع و در وسطش خطوطی به حروف طلایی نگارش یافته بود٬چون آن را نزد فرمانده خود «میجر-ای-ان-گریندل» بردند٬هر چه کوشید نتوانست از آن چیزی بفهمد٬ولی به اینکه این لوح قدیمی است پی برد.بالاخره این لوح با چند واسطه از میجر گریندل به دست سرپرست ارتش بریتانیا «لیفتونانت» و «گلدستون» رسید.و این دو نفر لوح را به باستان شناسان سپردند. پس از خاتمه جنگ(۱۹۱۸م) کمیته ای متشکل از اساتید خط شناس از بریتانی٬امریکا٬فرانسه٬آلم ان و دیگر کشورهای اروپایی تشکیل شد.
پس از چند ماه بررسی در ۳ ژویه ۱۹۲۰ معلوم شد که این لوح مقدسی است به نام «لوح سلیمانی» و سخنانی از حضرت سلیمان را در بر دارد که به الفاظ عبرانی قدیم نگشاته شده است٬ که این تصویر نوشته آن لوح است.
ترجمه لوح سلیمانی:
الله
احمد ایلی باهتول حاسن حاسین
یـاه احـمـد! مـقـذا = ای احمد به فریادم رس.
یـاه ایـلـی انـصـطاه= یا علی مرا مددی فرمای
یاه باهتول اکاشئی= ای بتول نظر مرحمت فرما
یاه حاسن اضو مظع= ای حسن کرم فرمای.
یاه حـاسـیـن بـارفـو= یا حسین خوشی بخش
امو سلیمان صوه عئخب زالهلاد اقتا= این سلیمان اکنون به این پنج بزرگوار استغاثه میکند
بذات الله کم ایلی= و علی{ابن ابیطالب} قدرة الله است.
اعضای کمیته چون به مضمون نوشته مقدس اطلاع یافتند هر یک با دیده تعجب به دیگری نگریستند وانگشت حیرت به دندان گزیدند و پس از تبادل نظر قرار براین شد که لوح در موزه سلطنتی بریتانیا گذاشته شود ، اما چون این خبر به اسقف اعظم انگلستان LORD BISHOP رسید ، یک فرمان محرمانه ای به کمیته نوشت که خلاصه اش این است . اگر این لوح در موزه گذاشته شود و در دیدگاه مردم قرار گیرد ، اساس مسیحیت ، متزلزل خواهد شد و سر انجام ، خود مسیحیان ، جنازه مسیحیت را بردوش بلند نموده در قبر فراموشی دفن خواهند نمود لذا بهتر آن است که لوح مذکور در رازخانه کلیسای انگلستان گذاشته شود و جز اسقف و اهل سِر کسی آنرا نبیند.
کسانی که این لوح را دیدند و بینشی داشتند ، گرایشی عجیب به اسلام ، پیدا کردند و همان وقت ، بین دو نفر از دانشمندان به نامهای « ولیم » و « تامس » پیرامون لوح گفتگو هایی شد که به اسلام آوردن هر دو انجامید ، سپس « ولیم » نام کَرَم حسین و « تامس » نام فضل حسین را برای خود انتخاب نمودند . نظرات شما عزیزان: برچسبها: |
|
[ طراحی : پرشین اسکین ] [ Weblog Themes By : Persian skin ] |